In het kader van teambuilding gaan we lekker crossen door de blubber. Een onderdeel van het dagprogramma is “powerturn racen” met een tweemotorige buggy. De beide motoren zijn onafhankelijk van elkaar te bedienen met een gashendel. Het frappante van de buggy is dat er geen rem op zit. Remmen is een kwestie van gas terugnemen. Samen met een collega nemen we plaats en krijgen te horen dat het de bedoeling is dat we achtjes gaan draaien om twee pylonen. Zo gezegd, zo gedaan. Zonder ruggenspraak geven we beide gas en al snel draaien we behoorlijke mooie figuren. Na afloop vraagt de instructeur of we het al eerder hadden gedaan. ‘Nee, dit was de eerste keer.’ De instructeur kijkt verrast. Hadden we dan veel overlegd en elkaar aanwijzingen gegeven tijdens het rijden? Verbaast schudden we ons hoofd en antwoorden: ‘Nee, we hebben gewoon gekeken naar hoe de buggy reageert en direct op elkaar ingespeeld.’ De andere teams bakken er vrij weinig van. Ze proberen elkaar voortdurend boven het gebrul van de motoren instructies te geven en lopen achter de feiten aan. Het levert veel rode konen en gefrustreerde gezichten op.