Hoe ontstaat een verhaal waar mensen in de organisatie iets mee kunnen en willen? Met deze vraag stoeide een non-profit instelling. Al jaren werkten de afdelingen niet samen en kieperden naar hartenlust hun werk over de muur. Eerdere traditionele pogingen om begripsbruggen te bouwen waren op niets uitgelopen. We besluiten het anders aan te pakken met professionals uit alle gelederen. Samen maken we een bedrijfsmodel door systematisch de missie te ontleden volgens een bedrijfsmodelleringsmethode. Na maanden van confrontatie met warrige gedachten en ongedisciplineerd taalgebruik, begon de decompositie zich te settelen. Het resultaat was één samenhangend en inrichtingsvrij overzicht, met in enkele pagina’s het verhaal in klare taal over hoe de mensen gingen werken. Gewoon in termen van gebeurtenissen met een begrijpelijk verband. Van het overzicht werden posters op A0-formaat gemaakt en opgehangen op de plaatsen waar mensen met elkaar over het werk in gesprek gaan. Tijdens vele overleggen stond men voor de poster om aan elkaar uit te leggen wat was afgesproken en waar ze met hun gedachten zaten. Het bleek een onmisbare hulpmiddel om het nieuwe gedachtegoed te laten landen en de bedrijfsvoering op de rails te krijgen. Na 5 jaar hingen de posters er nog en had hun referentiefunctie nog nauwelijks aan kracht ingeboet. Vooral voor nieuwelingen om kennis te nemen van de bedrijfsvoering. Het verhaal voldeed aan de inhoudelijke eisen van samenhang, consistentie, eenduidigheid en begrijpelijkheid. Daarnaast sprak de kleurige vormgeving iedereen aan.