Hoe vaak ervaren we niet steeds weer hetzelfde. A zeggen te gaan doen en of niets doen of B doen. Of A vragen en niet reageren of anders doen dan gevraagd. En hoe vaak wordt iemand hierop aangesproken? Zelden, terwijl communicatie overal om de twijfelachtige eer van het grootste gemis strijd tegen gebrekkig afspraken maken en nakomen. Of zit hier het antwoord al in, namelijk niet communiceren of niet over de dingen die er wezenlijk toe doen. Mogelijk ligt het aan gemakzucht, want iedereen doet het dus waarom er een punt van maken. Het kan liggen aan gewenning of angst, want iemand aanspreken is de speler en niet de bal spelen. Die speler reageert en soms nog fel ook. Misschien komt het wel doordat uitspraken geen afspraken zijn; Ik zei toch dat iemand het moest doen, niet dat ik het ging doen!’. Zo wordt om de hete brij gedraaid, als plaatjes in een carrousel.
Manager kweekt onvolwassen gedrag
Onbewust veroorzaken we allemaal wel eens gedrag dat niet de bedoeling was. Dat deed deze manager ook. Wars van confrontatie hield ze er een managementstijl van pappen en nathouden op …
Blauwe boorden chanteren ook
Witte boorden chantage kennen we wel. Er bestaat ook zoiets als blauwe boorden chantage. Dan gaat een kenniswerker afpersend over de scheef. De chanteur manoeuvreert zich in een dusdanige positie …
Hoeveel bestuurders kunnen besturen?
De mens is expert in het verzinnen van nepverhalen en kulredenen. Neem de jarenlange stompzinnige regel van geen camera’s bij voetbal om de beelden op terug te zien. De voetbalbestuurders zien dat niet zitten. Het zou de emotie en het verloop van het spel verstoren. Wat een argumentatie. Pure onzin, alsof dat ook bij hockey en tennis negatief effect had. Niet dus. En wat dan nog, alsof onrecht hierdoor te rechtvaardigen valt. Hun absurde manier van denken ondermijnt iedere logica en negeert wat miljoenen wereldwijd al jaren roepen. En wordt er geluisterd? Nee, traditioneel denkende bestuurders zitten onwrikbaar aan het roer oude rituelen in stand te houden. Ze verzetten zich halsstarrig tegen progressie; een basiskenmerk van incompetent bestuur. Net als in de financiële sector waar nog niets is aangepast aan de lessen van de huidige crisis. Kennelijk willen we gewoonten die bij de gevestigde orde horen niet veranderen. Besturen betekent niet remmen en eigen denkwijzen in stand houden, maar zorgen voor beweging en vooruitgang. Dat is niet wachten op de zoveelste blunder en zwichten voor de publieke opinie, maar met gezond verstand vooruit denken en het juiste doen. Na jaren geëmmer is het eindelijk gemeengoed, echter niet dankzij daadkrachtig besturen.
Als de directeur ratelt, zwijgen de toehoorders
Bij een grote publieke organisatie wordt de directie uitgenodigd door de Ondernemingsraad om tekst en uitleg te geven over de aangekondigde cultuurverandering. In een te warme zaal zitten vijftien paar …
Managers weten niet wat er leeft
Realiseren managers altijd wel wat er leeft op de werkvloer? Nee, zo blijkt uit het volgende. De directie van een multinational wilde veranderen. Integraal onderdeel daarvan was een leeromgeving waar …
Scheiden doet strijden
Een telecom multinational besluit om het functioneren van zijn pan-Europese ICT afdeling drastisch aan te pakken. Dit organisatieonderdeel moet verschuiven van een leverancier naar een professionele partner die meedenkt en …
Goede bedoeling schiet in verkeerde keelgat
Pas op met het verkeerd bekrachtigen van gedrag, want voordat je er erg in hebt roept het ongewenst gedrag op. Dat deed een directeur zonder er erg in te hebben. …
MT maakt feiten belachelijk
Ontkennen is het onvermogen om te herkennen en erkennen. Dan worden onderzochte feiten banaal gemaakt. Dat gebeurde tijdens een fusie van twee grote divisies. Om de versmelting te begeleiden worden …
Vraag eens naar de onbekende weg
Waak voor praten zonder doen, want beredeneren doet berusten. Zo was het ook bij een organisatie waar het management hadden besloten om de hitte op te zoeken en hun problemen …
