Delen is weggeven zonder voorbehoud of verwachting.
Hoe komt iemand op het kolderieke idee om zijn boek ‘Aerodynamisch veranderen: waarom veranderen niet van de grond komt’ gratis weg te geven? Nou, daar zit een heel verhaal achter. Het begon allemaal in het voorjaar van 2007. Ik lag in scheiding en leefde uit de kofferbak van mijn knetterrode VW New Beetle. Urenlang zat ik therapeutisch te schrijven en ideeën te verwerken. Rond de zomer was het manuscript redelijk af en vond ik een uitgever die wel interesse had. Eind van dat jaar leverde ik het manuscript af… en toen werd het heel stil.
Om een lang verhaal kort te maken, de uitgever en ik gingen in 2009 met een minnelijke schikking uit elkaar. Teleurgesteld en de buik vol van uitgevers verdween het manuscript in mijn digitale archief. Daar bleef het lang liggen wachten op betere tijden.
Ondertussen is het 2011. Het doodgeboren geesteskind begon behoorlijk te knagen. Maar hoe nu verder? Ik ging mij verdiepen in zelf een uitgeverij opzetten en het boek in eigen beheer uitgeven. Zo bedacht, zo gedaan. Uit het netwerk vond ik een vormgever en een redacteur. Met elkaar gingen we het fantastisch creatieve proces aan van het stileren van de vorm en inhoud. Daarnaast een drukker vinden, contract afsluiten met het toenmalige Centraal Boekhuis, websites bouwen en kennis opdoen over hoe boeken te publiceren en de markt te bewerken.
Voorjaar 2012 is alles gereed. De vraag diende zich aan wanneer de markt op te gaan. Nu wil het dat de filosofie achter aerodynamisch veranderen de bevrijding is van het bestaande gedachtegoed over veranderen, vol weeffouten en denkfouten. Het moest dus wel 5 mei worden; bevrijdingsdag. Alles in gereedheid gebracht, de nodige exemplaren laten afleveren bij het CB, gratis exemplaren rondgestuurd, een persbericht de ether in en… weer werd het stil. Oorverdovend stil. Verwoede pogingen om het boek onder de aandacht te krijgen liepen op niets uit. Het verhaal sloeg niet aan en de markt pikte het niet op.
Zomer 2014 en vele artikelen en columns verder. Wat te doen met dat vermaledijde boek? In een gesprek met Willem Mastenbroek, hoofdredacteur van ManagementSite komen we op managementboeken en waarom ze zo slecht lopen. De meeste komen namelijk niet voorbij de eerste oplage van 1500 exemplaren. We wisselen openhartig wat van gedachten over kennisdeling en dat het om het gebruik ervan gaat. Kennis is pas kapitaal als het onderdeel wordt van het verrijken en verruilen van innovatieve ideeën.
Een paar weken later, onder de bomen op de camping met een glas wijn wist ik het. Strippen dat boek, terug naar de kern en de kennis gratis weggeven. Ik pakte meteen mijn notebook en begon het bestand terug te snoeien. Kort daarop was het klaar. Op 1 september heb ik het kosteloos beschikbaar gesteld en ondertussen is het meer dan 100.000 keer gedownload.
De moraal van dit verhaal? Ga door bij tegenslag. Laat rusten als de weg even niet duidelijk is. En blijf open staan voor creatieve wegen voorwaarts. Maar dat is niet waar het hier echt om gaat. Als we serieus zijn over delen om te veranderen, dan moet het meer zijn dan loze woorden. Dus niet het papegaaien dat geven het nieuwe krijgen is. Er is niets nieuws aan. Delen is weggeven zonder voorbehoud of verwachting. Wie weet wat anderen er dan mee kunnen. Veel leesplezier.
